زنجفیل یا زنجبیل

گیاهی خوراکی که در هند و شرق آسیا از آن بعنوان ادویه استفاده می‌شود و دارای خواص دارویی است،این گیاه در ایران باستان  با نام ژنگویر نیز شناخته شده بود.زنجفیل اشتها آور است و برای مقابله با سرماخوردگی، گلودرد و حالت تهوع کاربرد دارد و این گیاه تاثیر آرامبخشی بر روی دستگاه گوارشی دارد.

بابونه

اقوام اروپایی بابونه را گیاهی مقدس می‌پنداشتند. بابونه اکنون در سراسر جهان دیده می‌شود.چای بابونه آرامبخش است و روغن آن به خصوص برای پوست‌های شکننده و حساس بسیار مفید است و مصارفی برای ناراحتی معده و روده نیز دارد.

لازم به توضیح است که چای بابونه آرام‌بخش است.

قاصدک

این گیاه در سراسر نیم‌کره شمالی پراکنده است. قاصدک از دیرباز برای درمان بیماری‌های کبدی و کسیه صفرا خواص بسیار زیادی است.

بیماری‌های کلیوی و همچنین کاهش کلسترول، درمان رماتیسم و نقرس استفاده داشته است.

گل ساعت

گیاهی است که در نواحی استوایی آفریقا و آمریکا رشد می‌کند.

میوه ترش و شیرین آن با نام «ماراکویا» شناخته شده است.

گل ساعت برای مداوای افسردگی، تشنج و اضطراب و اختلال در خواب بکار برده می‌شود.

خزنه

در محدوده دریای مدیترانه رشد می‌کند و تنها کاربرد ادویه ندارد، بلکه از گذشته‌های دور مصارف دارویی نیز داشته است.

خزنه جلوی عرق‌کردن بیش از حد را می‌گیرد و برای مداوای گلو درد و عفونت لثه بکار برده می‌شود.

خزنه در رفع اختلالات دستگاه گوارشی نیز کمک می‌کند.

بهار نارنج

مهم‌ترین خاصیت دارویی بهار نارنج تأثیر آن روی سیستم عصبی بدن است.         

بهار نارنج آرامش‌بخش و ضدهیجانات دستگاه عصبی است و سردردهای میگرنی را کاهش می‌‌دهد، بهار نارنج در تقویت معده بسیار مؤثر است و تپش نامنظم قلب، تشویش و اضطراب را از بین می‌برد.

گفتنی است که بهار نارنج اشتها‌آور و ضد سرفه است و مشکل کم‌خوابی را نیز برطرف می‌کند. 

گزنه

این گیاه در سراسر جهان یافت می‌شود، لمس آن باعث احساس سوزش می‌شود، اما دارای خواص دارویی بسیار بالایی است.

استعمال خارجی آن در موارد رماتیسم موفقیت‌آمیز بوده است.

در مداوای پروستات و سنگ کلیه کاربرد دارد.

این گیاه حاوی ماده‌ای به نام «سکرتین» است که بهترین عامل برای به کار انداختن غدد ترشحی هاضمه در معده، روده، کبد، لوزالمعده وکیسه صفرا است.

خاصیت مهم دیگر آن کمک به ساخته شدن گلبول‌های سرخ است.